Ezgi ilk yazını yarı Kayseri'de yarı Ereğli'de geçirdi. Kayseri'deki günlerimiz hem anneannesinin hem babannesinin bağ evlerinde olması sebebiyle gayet serin ve rahat geçti. Ezgi bol bol kucaklarda gezdi, bahçelerde temiz hava aldı, keyfi çok yerindeydi. Dayısı ve yengesi de her fırsatta onu görmeye Bünyan'a kadar geldiler. Ezgi'nin en sevdiği kucaklardan biri de Nilay yengesinin kucağı oldu hep. Onlar da Ezgi'yle biraz staj yapmış oldular. Ezgi'ye ilk harçlıklarını da dayısı verdi. Orda tek sıkıntımız babasının yanımızda olmamasıydı. Bu ayrılık Kıvanç için de çok zor oldu. Her gün telefonda neler yaptığını anlattım, sesini dinlettim ama tabiki Kıvanç Ezgi'nin hasretine çok zor dayandı, Ezgi'de babasının. Her ayrılıktan sonra Ezgi babasını ilk gördüğünde sevincini o kadar belli ettiki, onların kavuşmaları çok dokunaklıydı. Ereğli'deki günlerimiz Başaklarla dolu dolu geçti. Onlarsız Ereğli gerçekten çok sıkıcı. Tayinleri çıkıp Marmaris'e taşındıkları için onlara veda ettik bir kaç gün önce. Yazın başında hep birlikte haylaz Kerem'imizin 2. doğum gününü kutladık,bu ,Ezgi'nin de ilk partisi oldu. Çok güzeldi, benim becerikli arkadaşım bütün maharetlerini döktürmüş inanılmaz güzel yiyecekler hazırlamıştı. Hatta doğum günü pastasını bile Başak kendi elleriyle yaptı. Akşamları Ekrem ve Kıvanç çocukları arabalarında dolaştırarak uyuttuktan sonra deniz kenarında bir çay bahçesinde beyler tavla oynarken biz de başka bir masada Başak'la bol bol dertleştik, konuştuk. Yazın son zamanlarında Mersin'den sonra Ereğli' ye döndük. Kıvançla Ezgi bol bol hasret giderdiler ve gidermeye de devam ediyorlar. Bundan sonra şeker bayramına kadar evimizdeyiz .
1 yorum:
ezgicim..yengem..ne kadar da büyümüşün ve tatlılaşmışın..inanamadım walla..o kadar şirin çıkmışın ki..dayın ve ben seni özledik! bayramda gelmenizi iple çekiyoruz..
Yorum Gönder